Auteur: Rex Franzen
De eigenaren Ernst-Jan en Sonja de Leau importeren handgemaakte en unieke gebruiksvoorwerpen, tuinelementen en interieurdecoratie uit Indonesië en verkopen die online en op pasars aan een groeiende groep belangstellenden. Met hun bedrijfsactiviteit behoren ze precies tot de doelgroep van Business Brandal: ondernemend met een Indische (of Molukse) achtergrond. De eigenaars mogen zich ook rekenen tot de vaste groep bezoekers van onze bijeenkomsten (helaas vanwege corona maar één in het vorige jaar).
Wat is jullie relatie met het Indische?
Ernst-Jan is Indisch: vader komt van Surabaya, moeder is Hollandse. In 1947 net als zovelen gerepatrieerd naar Holland waar het gezin van totaal 6 in de regio Den Haag neer streek. Vader werd op 50-jarige leeftijd, als gevolg van de ontberingen in de Bersiap afgekeurd, waarna het gezin van west naar oost verhuisde, Twente om precies te zijn. Grappig om te vertellen is dat Twente op hun routekaart kwam als gevolg van een woningruil, door middel van een hele kleine advertentie in het plaatselijke sufferdje. Een tukker wilde naar het westen en het gezin de Leau juist andersom. Zo kan dat soms gaan…
Over Indië werd eigenlijk helemaal niet gesproken, zoals velen van ons herkennen. “Wij zijn gewoon Nederlanders” en al die verhalen hoeft toch niemand te weten. Nou, zo’n verhaal is wel dat de Leau senior als 15-jarige tijdens de Bersiap werd vastgezet in de Werfstraatgevangenis. We weten dat in Surabaya de meest fanatieke aanhang onder Soekarno’s pemuda’s zat, dat moet een vreselijke tijd zijn geweest. Toch is het Indische vuur bij Ernst-Jan en Sonja pas echt gaan branden tijdens hun 25-jarige huwelijksreis naar Indonesië, met hun vier kinderen. Een echte memory lane reis, inclusief het terugvinden van het nog bestaande ouderlijk huis. Die reis had zoveel impact dat het jaar daarop ook vader de Leau werd verleid om toch nog een keer terug te gaan. Voor de eerste keer… en na afloop van die rootsreis ging senior wel praten en dat was de oorsprong van het bedrijf Indo Garden. Zoveel herinneringen, daar horen tastbare materialen bij bedachten de oprichters.
Indo Garden is van jullie tweeën?
In Twente leerde Ernst-Jan als puber Sonja kennen, op de dansschool. Jawel, dat ging zo in de 70-er jaren toch? Na vier jaar Twente verhuisden vader en moeder de Leau naar de gemeente Voorst, lekker rustig vlakbij Deventer. Sonja besloot na een paar jaar daar ook naar toe te gaan en er werd getrouwd. Ernst-Jan is ook docent marketingcommunicatie aan de Hogeschool Windesheim en Sonja heeft een landgoedcamping in de zomer. Zij doen samen de inkoop en dat is in de kern het meest wezenlijke van het bedrijf. Ieder jaar staat Indonesië op het programma en trekken Ernst-Jan en Sonja het platteland in op zoek naar bijzondere voorwerpen. Soms hebben ze een opdracht om naar iets uit te kijken, veel vaker kopen ze producten op gevoel. Zoals de saté roosters, gewone simpele ijzeren bakken die zorgen voor de beste babi en kambing. Zoals gezegd, er wordt soms ook een zoekopdracht bij hen neergelegd. Mooi verhaal in deze is het echtpaar dat Indo Garden bezocht en een speciale stenen boeddha zocht om bij het graf van hun overleden zoon te plaatsen. Ze konden niet het juiste beeld vinden waarop Ernst-Jan hen beloofde bij de eerstvolgende reis uit te kijken naar hetgeen zij zochten. En ja hoor, op een kleine pasar op het platteland trof hij aan wat hij dacht dat passend zou kunnen zijn. Foto naar het echtpaar gestuurd en die waren perplex. Ja, dat was precies waar zij al die jaren naar hadden gezocht.
Kan iedereen jullie concept kopiëren?
We denken van niet. De producten die we kopen en verschepen voor verkoop in Nederland worden gekocht op het Indonesische platteland, vooral Java. Een mooi voorbeeld is de sapu lidi, een handbezem, enfin misschien kennen jullie het. De derde en vierde generatie is daarin geïnteresseerd, praktisch of nostalgisch als onderdeel van ons erfgoed.
Je moet wel een ingang hebben om die spullen te vinden. Ernst-Jan: “Onze ‘Tanto’ maakt daarin het verschil”; hij heeft zichzelf Nederlands geleerd en is inmiddels gids voor Nederlanders die buiten de gebaande paden willen toeren. Maar bovenal weet hij precies de personen en bedrijven te vinden die de producten hebben die ons raken. Want daar zit ‘m de kneep: wij kopen alleen spullen die we zelf ook zouden willen hebben en die uniek zijn. Onze tuin staat er vol mee, haha…
Hoe komen jullie aan klanten?
Facebook is het belangrijkste kanaal, vaak in samenhang met de website. Indo Garden bestaat pas vijf jaar, maar we hebben vele volgers (ruim 2500!) en we krijgen jaarlijks vele bezoekers, vaak met een Indische achtergrond. De pasars malams vormen een welkome aanvulling op public relations, met een prachtige stand die een keur aan hand made producten showt. We hebben samenwerkingen met diverse partijen, zoals met Stephen de Ruyter van Suara Gembira. Ooit te zien met Lonny op televisie, dus de moeite waard. Hij kookt met gemak voor 3000 bezoekers (echt waar) gerechten waar je je vingers bij af likt. De bezoekers hebben zich ingeschreven op één van zijn masterclasses, daar is veel belangstelling voor. Ook een importeur van koffiebonen (ja, ook kopi luwak..) uit Deventer (De Bonte Klipper) is één van de samenwerkingspartners. Indo Garden faciliteert de bijeenkomsten en hoopt uiteraard dat de gasten geïmponeerd zijn door bijvoorbeeld een beeld of een ander aanbod. Bovenal staat het samenkomen en het leggen van contacten voorop. Wij staan dan ook zeker open voor een bijeenkomst van Business Brandal de komende tijd.
En de toekomst?
We hebben op ons terrein rondom ons huis (best groot hier) eigenlijk alles door elkaar heen staan. Dat moet beter. Een van de schuren op ons erf wordt in 2021 ingericht als een winkel. Een bed & breakfast kan hier ook prima bij huis.
Ernst-Jan en Sonja proberen ook in te spelen op bijzondere momenten, zoals het thema vrijheid in 2020. Een prachtig betekenisvol programma zou het op 15 augustus 2020 worden met diverse inleiders van naam. Helaas, de corona… In 2021 wordt er hard aan gewerkt om het hopelijk alsnog te kunnen laten plaatsvinden.
Tot slot: “Het gaat ons om de why”, niet om het wat en hoe. Ondernemen met passie, daar gaan we voor!